Jaki certyfikat spawalniczy wybrać?
Każdy pracownik chcący zajmować się spawaniem musi posiadać certyfikat spawalniczy. Warto jednak wiedzieć, że do wyboru mamy różne metody spawania (m.in. TIG, MIG, MAG czy MMA) i to właśnie od tego, którą będziemy się posługiwać, zależy rodzaj certyfikatu. Z kolei wybór metody spawania powinien być poprzedzony znajomością materiałów, z jakimi chcemy pracować.
Decydując się na wyrabianie certyfikatu spawalniczego warto wybrać towarzystwa, których dokumentu są uznawane i akceptowane na całym świecie. Przykładem jest choćby IS (Instytut Spawalnictwa) czy TÜV.
Jak wyrobić certyfikat spawalniczy?
Certyfikat spawalniczy można uzyskać na 2 sposoby:
- wyrobić go samodzielnie
- wyrobić go w ramach skierowania pracownika na kurs przez przyszłego pracodawcę
Aby zdobyć uprawnienia należy przejść szkolenie, standardowo trwające 145 godzin. Zawiera ono zajęcia teoretyczne oraz praktyczne. Po zakończeniu szkolenia pracownik przystępuje do egzaminu, uzyskując świadectwo zgodnie z normą PN-EN ISO 9606 lub PN-EN 287. Dodatkowo po zdanym egzaminie uzyskuje się wpis w książeczce spawacza.
Certyfikaty spawalnicze – konieczność odnawiania
Należy pamiętać, że certyfikat spawalniczy nie jest bezterminowy. Owszem, sam kurs jest ważny przez całe życie, jednak certyfikaty należy odnawiać co 2 lata. W tym celu należy tylko ponownie przystąpić do egzaminu. Co ważne – aby certyfikat był rzeczywiście ważny przez 2 lata, pracownik nie może mieć przerwy w wykonywaniu zawodu spawacza dłuższej niż 6 miesięcy.
Certyfikat spawalniczy w pracy
Każdy fachowiec zajmujący się spawaniem powinien posiadać przy sobie (w miejscu pracy) oryginał certyfikatu, aby w razie kontroli móc go przedstawić. Nie jest możliwa praca na podstawie ksero oryginału, gdy ten ulegnie zniszczeniu lub zagubieniu. Jeśli pracownik samodzielnie wyrobił certyfikat, pracodawca przed przyjęciem go do pracy ma prawo zażądać przedstawienia go, a nawet może zadzwonić do jednostki certyfikacyjnej celem potwierdzenia autentyczności.